25/8/2007 - 25/8/2017: Δέκα χρόνια από την πιο μαύρη μέρα σε Χολαργό και Παπάγου (vids, pics)

Το «μένουμε... Χολαργό!» θυμάται την καταστροφική πυρκαγιά του 2007 στη γειτονιά μας και αντιπαραβάλει με φωτογραφικά ντοκουμέντα το τότε με το σήμερα στους πρόποδες του αγαπημένου μας Υμηττού.

Δέκα (10) χρόνια από τη φωτιά που κατέκαψε τα πάντα στο πέρασμά της στους πρόποδες του Υμηττού, σε Χολαργό και Παπάγου, συμπληρώθηκαν την Παρασκευή 25 Αυγούστου 2017. Τις μεσημεριανές ώρες του Σαββάτου 25 Αυγούστου 2007, σύμφωνα με καταγγελίες προς την Ελληνική Αστυνομία, ο οδηγός ενός αυτοκινήτου κινούμενο σε περιφερειακές οδούς του Υμηττού πετούσε διάφορους εμπρηστικούς μηχανισμούς.

Αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος ήταν η πρόκληση μεγάλης πυρκαγιάς, που ξεκίνησε από το ύψος της οδού Ναυαρίνου στο Χολαργό. Χάρις στους ανέμους υψηλής έντασης (έως και 6 μποφόρ μετρήθηκαν τοπικά από την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία), η φωτιά επεκτάθηκε γρήγορα και στου Παπάγου, μέσω της οδού Αναστάσεως. Με κατοικίες μάλιστα στην κηπούπολη των αξιωματικών να παραδίδονται στις φλόγες, επικεντρώθηκε στο σημείο μεγάλο τμήμα των πυροσβεστικών δυνάμεων της Αθήνας.

Στην περιοχή έγιναν ρίψεις νερού από δύο ελληνικά πυροσβεστικά αεροσκάφη Canadair CL-215, ένα ρωσικό αεροσκάφος Beriev Be-200, η επιχείρηση του οποίου ήταν η πρώτη στα όρια της πρωτεύουσας, όπως επίσης και από ένα ρωσικό ελικόπτερο Mil MI-26.

Η φωτιά κατασβέστηκε αργά το απόγευμα της ίδιας ημέρας. Η εν λόγω πυρκαγιά προκάλεσε έντονα κυκλοφοριακά προβλήματα στην περιοχή της λεωφόρου Κατεχάκη, αφού στο τμήμα της περιφερειακής οδού, στο ύψος του Καρέα, αλλά και σε κομμάτι της Αττικής Οδού, οι αρχές αναγκάστηκαν να διακόψουν την κυκλοφορία, καθώς οι φλόγες βρίσκονταν επικίνδυνα κοντά στο δρόμο.

Η 25η Αυγούστου 2007 ήταν όντως η πιο μαύρη και η πιο πρωτόγνωρη μέρα για όλους τους Χολαργιώτες και τους Παπαγιώτες. Το αγαπημένο μας βουνό γινόταν ξανά στόχος, αυτή τη φορά δίπλα στα σπίτια μας. Σε σημεία που όλοι έχουμε περπατήσει, τρέξει, ποδηλατίσει, μα κυρίως σε σημεία που χαιρόμασταν να θαυμάζουμε το πράσινο και να το αναπνέουμε.

Δέκα (10) χρόνια μετά, το μαύρο δεν υφίσταται πια στις ζωές μας και αυτό οφείλεται στην πραγματική αγάπη Χολαργιωτών και Παπαγιωτών για το αγαπημένο μας βουνό. Το μαύρο πλέον είναι πιο πράσινο από ποτέ, αφού οι αναδασώσεις που ακολούθησαν απ’ άκρη σ’ άκρη της καμένης γης, σε συνδυασμό με τη φυσική αναγέννηση του Υμηττού, μετέτρεψαν ξανά την περιοχή σε επίγειο παράδεισο. Η πυκνότητα μάλιστα του πρασίνου είναι πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με την προ πυρκαγιάς εποχή, με τα μικρά δενδρύλλια να είναι έτοιμα να δημιουργήσουν, μαζί με τα μεγάλα, μια μοναδική ενιαία δασική έκταση στο απώτερο μέλλον.

Χρέος όλων μας είναι να προστατεύσουμε αυτό που «χτίσαμε» στους πρόποδες του αγαπημένου μας βουνού. Χρέος όλων μας είναι να προστατεύσουμε ολόκληρο τον Υμηττό. Διότι, δέκα (10) χρόνια μετά η ιστορία φαίνεται πως επαναλαμβάνεται, με την Καισαριανή να έχει ήδη χτυπηθεί αυτό το καλοκαίρι και την υπόλοιπη Ελλάδα να αναβιώνει τις θλιβερές ημέρες του 2007, ευτυχώς προς το παρόν χωρίς ανθρώπινες απώλειες, όπως τότε.

Το φωτογραφικό ρεπορτάζ (100 φωτό) του «μένουμε... Χολαργό!» από τον Υμηττό, τον Αύγουστο του 2007 και τον Αύγουστο του 2017, μιλά από μόνο του. Όπως μαζί μιλούν και τα βίντεο του απλού κόσμου από την αποφράδα εκείνη μέρα...







Υμηττός 2007:


Υμηττός 2017:

Ετικέτες , , ,