«Ημέρα σεβασμού, τιμής και μνήμης του Ποντιακού Ελληνισμού»

Διαβάστε το μήνυμα του Δημοτικού Συμβούλου και Επικεφαλής της Μείζονος Αντιπολίτευσης Παπάγου-Χολαργού, Κώστα-Πολυχρόνη Τίγκα, με αφορμή την Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου (19 Μαΐου):

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΠΑΠΑΓΟΥ-ΧΟΛΑΡΓΟΥ

Δελτίο Τύπου

19 Μαΐου 2018
Ημέρα Σεβασμού, Τιμής και Μνήμης
του Ποντιακού Ελληνισμού

Τo άγνωστο Eλληνικό Oλοκαύτωμα

Ως Έλληνες έχουμε την ηθική και ιστορική υποχρέωση να μην ξεχάσουμε ποτέ το στυγερό έγκλημα και τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα της γενοκτονίας των Ποντίων. Η γενοκτονία ως όρος διαμορφώθηκε κυρίως στη δίκη της Νυρεμβέργης το 1945, όπου δικάστηκε η ηγεσία των ναζιστών εγκληματιών του πολέμου. Πιο συγκεκριμένα, ο όρος σημαίνει τη μεθοδική εξολόθρευση, ολική ή μερική, μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας. Πρόκειται για ένα πρωτογενές έγκλημα, το οποίο δεν συναρτάται με πολεμικές συγκρούσεις. Ο γενοκτόνος δεν εξοντώνει μια ομάδα για κάτι που έκανε, αλλά για κάτι που είναι. Στην περίπτωση των Ελλήνων του Πόντου, επειδή ήταν Έλληνες και Χριστιανοί.

Με αφορμή τη σημερινή (19/5) ημέρα μνήμης, ο επικεφαλής της Ανεξάρτητης Ενωτικής Κίνησης Παπάγου-Χολαργού, Κώστας-Πολυχρόνης Τίγκας, δήλωσε:

«Η σημερινή είναι μια μέρα σεβασμού, τιμής και μνήμης του Ποντιακού Ελληνισμού. Τιμούμε τη μνήμη των εκατοντάδων χιλιάδων θυμάτων αυτού του στυγερού εγκλήματος κατά της Ανθρωπότητας. Πρέπει όλοι οι λαοί να διδαχθούν από την ιστορία και να αποδεικνύουν στην πράξη την προσήλωσή τους στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της αλληλεγγύης και της ελευθερίας».

Η γενοκτονία των Ποντίων (1916-1923 ), με 353.000 νεκρούς, αποτελεί τη δεύτερη μεγάλη γενοκτονία του αιώνα μας. Ο ποντιακός ελληνισμός, από την πτώση της αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας το 1461, γνώρισε συνεχείς διωγμούς, σφαγές, ξεριζωμούς και προσπάθειες για το βίαιο εξισλαμισμό και εκτουρκισμό του, με αποκορύφωμα τη συστηματική και μεθοδευμένη εξόντωση-γενοκτονία του αιώνα μας.

Μέσα όμως στη Γενοκτονία των Ελλήνων και των άλλων λαών που δολοφονήθηκαν από το φασισμό και το ρατσισμό των δασκάλων του Χίτλερ, Ενβέρ, Ταλαάτ, Τζεμάλ, Κεμάλ πασά, υπήρξε μία μαζική δολοφονία που στοιχειοθετεί στην ουσία και στο πνεύμα της σχετικής Σύμβασης του ΟΗΕ και του διεθνούς δικαίου, το έγκλημα της Γενοκτονίας. Υπήρξε μαζική δολοφονία γυναικών και παιδιών, βιασμοί, πλιάτσικο, βιασμοί εγκύων γυναικών και δολοφονία τους, κλείσιμο σε εκκλησίες και εμπρησμό τους και δεκάδες άλλα παρόμοια εγκλήματα.

Η απόφαση για την εξόντωσή τους πάρθηκε από τους Νεότουρκους το 1911, εφαρμόστηκε κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και ολοκληρώθηκε από το Μουσταφά Κεμάλ (1919-1923 ). Το Νεοτουρκικό Κομιτάτο «Ένωση και Πρόοδος» ιδρύθηκε το 1889. Στο συνέδριό τους, που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1911, πάρθηκε η απόφαση ότι η Μικρά Ασία πρέπει να γίνει μωαμεθανική χώρα.

Οι Τούρκοι στον Πόντο άρχισαν με την επιστράτευση όλων, από 15 έως 45 ετών και την αποστολή τους σε Τάγματα Εργασίας στην ενδοχώρα. Παράλληλα, αμφισβήτησαν το δικαίωμα των Ελλήνων να ασκούν ελεύθερα τα επαγγέλματά τους και επιπλέον απαγόρευσαν τους μουσουλμάνους να συνεργάζονται επαγγελματικά με τους Έλληνες, με ποινή τιμωρίας από τις στρατιωτικές αρχές. Αυτά είναι ελάχιστα στοιχεία που μπορεί κάποιος να παραθέσει για να γίνει κατανοητός. Υπάρχουν πολλές, πάρα πολλές αδιαμφισβήτητες μαρτυρίες της ιδιαίτερα τραγικής εκείνης περιόδου.

Οι Τούρκοι αρνούνται σήμερα τη σφαγή του 1922 - τη σφαγή των Ελλήνων. Κι όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με αδιάσειστα ντοκουμέντα, τα αποδίδουν στις αναπόφευκτες ακρότητες του πολέμου. Η αλήθεια όμως είναι πολύ διαφορετική.

Η γενοκτονία των Χριστιανών ήταν ένα καλά μελετημένο σχέδιο εξόντωσης όλων των μειονοτήτων της άλλοτε κραταιάς αυτοκρατορίας. Ένα σχέδιο που άρχισε να εφαρμόζεται από το 1914, με τον πρώτο διωγμό. Και ολοκληρώθηκε μετά την καταστροφή του 1922.

Η Βουλή των Ελλήνων, με αρκετή ομολογουμένως καθυστέρηση, το Φεβρουάριο του 1994 ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο μικρασιατικό Πόντο, την περίοδο 1916-1923. Η αναγνώριση αυτή, παρ όλη την εβδομηκονταετή καθυστέρηση, δικαίωσε ηθικά τον ποντιακό ελληνισμό και συνέδεσε το σύγχρονο ελληνισμό με την ιστορική του μνήμη.

Ετικέτες , , ,